پمپ‌های وکیوم یا پمپ‌های خلأ از تجهیزات کلیدی در محیط‌های پزشکی و بیمارستانی هستند که نقش مهمی در فرآیندهای درمانی، جراحی و پشتیبانی از بیماران ایفا می‌کنند. این دستگاه‌ها با ایجاد فشار منفی یا خلأ، امکان مکش و تخلیه گازها، مایعات یا مواد دیگر را از یک محیط فراهم می‌کنند. در بیمارستان‌ها، پمپ‌های وکیوم به‌ویژه در سیستم‌های ساکشن مرکزی، اتاق‌های عمل، بخش‌های مراقبت‌های ویژه و حتی در تجهیزات آزمایشگاهی کاربرد دارند. این مقاله به معرفی پمپ‌های وکیوم، انواع مختلف آن‌ها (مانند پمپ‌های خشک، روغنی و آبی)، کاربردهایشان در بیمارستان و ویژگی‌های فنی آن‌ها می‌پردازد. همچنین، برندهای معتبر مانند گیو (Gev) ایتالیا و دیگر گزینه‌های موجود در بازار بررسی می‌شوند تا به خوانندگان کمک کند درک بهتری از این تجهیزات و نحوه انتخاب آن‌ها داشته باشند.

پمپ وکیوم چیست؟

پمپ وکیوم دستگاهی مکانیکی است که با کاهش فشار در یک محفظه بسته، خلأ نسبی یا کامل ایجاد می‌کند. این فرآیند از طریق مکش مولکول‌های هوا یا گاز از محیط انجام می‌شود تا فشاری کمتر از فشار اتمسفر (تقریباً 1013 میلی‌بار) به وجود آید. در بیمارستان‌ها، این دستگاه‌ها برای مکش مایعات بدن (مانند خون، ترشحات یا خلط)، پشتیبانی از تجهیزات پزشکی و ایجاد شرایط خاص در فرآیندهای درمانی استفاده می‌شوند. پمپ‌های وکیوم در انواع مختلفی مانند خشک، روغنی و آبی تولید می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند.

عملکرد پمپ وکیوم به نوع طراحی و مکانیزم آن بستگی دارد. به‌طور کلی، این دستگاه‌ها از اجزای اصلی مانند موتور، روتور، پره‌ها یا دیافراگم و محفظه تشکیل شده‌اند. موتور انرژی مکانیکی لازم برای حرکت اجزای داخلی را فراهم می‌کند، در حالی که پره‌ها یا دیافراگم با چرخش یا حرکت رفت‌وبرگشتی، گاز یا مایع را از محیط خارج می‌کنند. در بیمارستان‌ها، انتخاب نوع پمپ وکیوم به عواملی مانند سطح خلأ مورد نیاز، حجم مکش، نوع ماده‌ای که باید مکش شود و شرایط محیطی بستگی دارد.

انواع پمپ وکیوم

پمپ‌های وکیوم بر اساس مکانیزم عملکرد و نوع سیال مورد استفاده در فرآیند خنک‌کاری و روان‌کاری به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند: پمپ‌های خشک، پمپ‌های روغنی و پمپ‌های آبی (رینگ مایع). در ادامه، هر یک از این انواع به‌طور مفصل معرفی می‌شوند.

پمپ وکیوم خشک

پمپ‌های وکیوم خشک از هیچ سیالی (مانند آب یا روغن) برای خنک‌کاری یا روان‌کاری استفاده نمی‌کنند. خنک‌کاری در این پمپ‌ها معمولاً از طریق هوا انجام می‌شود و طراحی آن‌ها به‌گونه‌ای است که تماس مستقیم بین اجزای متحرک به حداقل می‌رسد. این پمپ‌ها معمولاً از مکانیزم‌هایی مانند روتاری، کلاو ، پیستونی یا دیافراگمی استفاده می‌کنند. در بیمارستان‌ها، پمپ‌های خشک به دلیل عدم استفاده از سیال، برای محیط‌هایی که نیاز به خلأ تمیز و بدون آلودگی دارند، مناسب هستند.

این پمپ‌ها معمولاً خلأیی با دقت پایین‌تر (بین 700 تا 10 میلی‌بار) ایجاد می‌کنند و در محیط‌های خورنده که پمپ‌های روغنی یا آبی ممکن است آسیب ببینند، کاربرد دارند. برای مثال، پمپ‌های دیافراگمی خشک در دستگاه‌های ساکشن قابل‌حمل در بخش‌های بیمارستانی استفاده می‌شوند، زیرا سبک هستند و نیازی به نگهداری پیچیده ندارند. برند گیو (Gev) ایتالیا پمپ‌های خشک با کیفیت بالا تولید می‌کند که برای کاربردهای پزشکی مناسب هستند. این پمپ‌ها به دلیل طراحی ساده و عدم نیاز به سیال، برای استفاده در دستگاه‌های ساکشن پرتابل یا محیط‌هایی که خطر آلودگی وجود دارد، گزینه‌ای مناسب به شمار می‌روند.

پمپ وکیوم روغنی

پمپ‌های وکیوم روغنی از روغن مخصوص برای روان‌کاری و خنک‌کاری اجزای داخلی استفاده می‌کنند. این پمپ‌ها معمولاً خلأ عمیق‌تری (تا 0.1 میلی‌بار یا کمتر) ایجاد می‌کنند و برای کاربردهایی که نیاز به دقت بالا دارند، مناسب هستند. مکانیزم این پمپ‌ها اغلب به‌صورت روتاری وین یا روتاری پیستونی است. در مدل روتاری وین، پره‌ها در یک محفظه پر از روغن می‌چرخند و با ایجاد حرکت چرخشی، گاز را از ورودی مکش کرده و از خروجی خارج می‌کنند.

در بیمارستان‌ها، پمپ‌های روغنی به دلیل توانایی ایجاد خلأ بالا، در سیستم‌های ساکشن مرکزی یا دستگاه‌های پیچیده‌تر مانند اتوکلاوها استفاده می‌شوند. برند گیوه ایتالیا پمپ‌های روغنی با دوام بالا تولید می‌کند که در سیستم‌های ساکشن مرکزی بیمارستان‌ها کاربرد دارند. این پمپ‌ها در دو نوع تک‌مرحله‌ای و دو‌مرحله‌ای عرضه می‌شوند. پمپ‌های دو‌مرحله‌ای خلأ عمیق‌تری ایجاد می‌کنند و برای کاربردهایی که نیاز به فشار بسیار پایین دارند، مناسب‌تر هستند. بااین‌حال، این پمپ‌ها به دلیل استفاده از روغن نیاز به نگهداری منظم، مانند تعویض روغن و بررسی فیلترها، دارند.

پمپ وکیوم آبی (رینگ مایع)

پمپ‌های وکیوم آبی یا رینگ مایع از آب به‌عنوان سیال کاری برای خنک‌کاری و ایجاد خلأ استفاده می‌کنند. این پمپ‌ها معمولاً از یک پروانه تشکیل شده‌اند که در محفظه‌ای پر از آب می‌چرخد. حرکت پروانه باعث ایجاد حلقه‌ای از آب در داخل محفظه می‌شود که گاز را فشرده و تخلیه می‌کند. این پمپ‌ها برای کاربردهایی که نیاز به مکش حجم بالایی از گاز یا مایع دارند، مناسب هستند.

در بیمارستان‌ها، پمپ‌های آبی به دلیل توانایی کار در شرایط دمایی بالا و مدیریت گرمای تولیدشده، در سیستم‌های ساکشن مرکزی یا فرآیندهای استریلیزاسیون استفاده می‌شوند. این پمپ‌ها در مقایسه با پمپ‌های روغنی هزینه‌های نگهداری کمتری دارند، زیرا آب به‌عنوان سیال کاری ارزان‌تر و در دسترس‌تر است. 

کاربردهای پمپ وکیوم در بیمارستان

پمپ‌های وکیوم در بیمارستان‌ها کاربردهای متنوعی دارند که از ساکشن ترشحات بیمار تا پشتیبانی از تجهیزات پزشکی پیچیده را شامل می‌شود. در ادامه، برخی از مهم‌ترین کاربردهای این دستگاه‌ها در محیط‌های بیمارستانی توضیح داده شده است.

سیستم‌های ساکشن مرکزی

یکی از مهم‌ترین کاربردهای پمپ وکیوم در بیمارستان‌ها، استفاده در سیستم‌های ساکشن مرکزی است. این سیستم‌ها برای مکش مایعات بدن مانند خون، خلط یا ترشحات در اتاق‌های عمل، بخش‌های مراقبت‌های ویژه و اورژانس به کار می‌روند. پمپ‌های وکیوم در این سیستم‌ها معمولاً از نوع روغنی یا آبی هستند، زیرا توانایی ایجاد خلأ پایدار و مکش حجم بالایی از مایعات را دارند. برای مثال، در جراحی‌های پیچیده مانند جراحی قلب یا مغز، جایی که حجم زیادی از خون ممکن است در محل جراحی جمع شود، پمپ‌های وکیوم با قدرت مکش بالا ضروری هستند.

سیستم‌های ساکشن مرکزی معمولاً شامل چندین پمپ وکیوم هستند که به یک مخزن خلأ متصل شده‌اند. این سیستم‌ها از طریق لوله‌کشی به بخش‌های مختلف بیمارستان متصل می‌شوند و امکان استفاده همزمان در چندین اتاق را فراهم می‌کنند. برند گیوه ایتالیا پمپ‌های روغنی و آبی مناسب برای این سیستم‌ها تولید می‌کند که به دلیل دوام و کارایی بالا در بیمارستان‌های مدرن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

دستگاه‌های ساکشن پرتابل

در بخش‌هایی که نیاز به جابجایی دستگاه وجود دارد، مانند بخش‌های بستری یا مراقبت در منزل، پمپ‌های وکیوم پرتابل کاربرد دارند. این دستگاه‌ها معمولاً از پمپ‌های خشک یا دیافراگمی استفاده می‌کنند، زیرا سبک هستند و نیازی به سیال ندارند. این پمپ‌ها برای بیمارانی که به دلیل بیماری‌های تنفسی یا شرایط خاص نمی‌توانند ترشحات خود را به‌طور طبیعی تخلیه کنند، استفاده می‌شوند. برای مثال، در بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن ریوی یا افرادی که تحت مراقبت‌های تسکینی هستند، دستگاه‌های ساکشن پرتابل برای تخلیه خلط یا مایعات از مجاری تنفسی استفاده می‌شوند.

اتوکلاوها و استریلیزاسیون

پمپ‌های وکیوم در اتوکلاوها برای ایجاد خلأ در فرآیند استریلیزاسیون ابزارهای جراحی و تجهیزات پزشکی به کار می‌روند. در این دستگاه‌ها، پمپ وکیوم ابتدا هوای داخل محفظه را تخلیه می‌کند تا بخار به‌طور کامل به تمام سطوح ابزارها نفوذ کند. این فرآیند برای اطمینان از استریل بودن تجهیزات حیاتی است. پمپ‌های روغنی به دلیل توانایی ایجاد خلأ عمیق، در اتوکلاوهای بیمارستانی رایج هستند.

آزمایشگاه‌های پزشکی

در آزمایشگاه‌های بیمارستانی، پمپ‌های وکیوم برای کاربردهایی مانند فیلتراسیون، خشک کردن نمونه‌ها و ایجاد شرایط خلأ در دستگاه‌های آنالیز (مانند طیف‌سنج جرمی) استفاده می‌شوند. پمپ‌های خشک به دلیل عدم استفاده از سیال و کاهش خطر آلودگی، در این محیط‌ها ترجیح داده می‌شوند. برای مثال، پمپ‌های دیافراگمی خشک در آزمایشگاه‌های میکروبیولوژی برای فیلتراسیون مایعات استفاده می‌شوند.

ویژگی‌های فنی پمپ‌های وکیوم

برای انتخاب پمپ وکیوم مناسب در بیمارستان، باید ویژگی‌های فنی مانند قدرت مکش، سطح خلأ، ظرفیت پمپاژ، نوع موتور و مصرف انرژی را در نظر گرفت. در ادامه، این ویژگی‌ها به‌طور مفصل بررسی می‌شوند.

قدرت مکش و ظرفیت پمپاژ

قدرت مکش پمپ وکیوم بر حسب متر مکعب بر ساعت (m³/h) اندازه‌گیری می‌شود و نشان‌دهنده حجم گازی است که پمپ می‌تواند در یک ساعت تخلیه کند. در بیمارستان‌ها، برای سیستم‌های ساکشن مرکزی، پمپ‌هایی با ظرفیت بالا (50 تا 200 متر مکعب بر ساعت یا بیشتر) مورد نیاز است. در مقابل، برای دستگاه‌های پرتابل، پمپ‌هایی با ظرفیت کمتر (10 تا 30 متر مکعب بر ساعت) کافی هستند.

سطح خلأ

سطح خلأ یا فشار نهایی پمپ بر حسب میلی‌بار یا تور (Torr) بیان می‌شود. پمپ‌های روغنی معمولاً خلأ عمیق‌تری (تا 0.1 میلی‌بار) ایجاد می‌کنند، در حالی که پمپ‌های خشک خلأ کمتری (تا 10 میلی‌بار) تولید می‌کنند. برای کاربردهای بیمارستانی مانند ساکشن، خلأ بین 100 تا 700 میلی‌بار معمولاً کافی است، اما برای اتوکلاوها، خلأ عمیق‌تر مورد نیاز است.

نوع موتور و توان مصرفی

پمپ‌های وکیوم می‌توانند با موتورهای تک‌فاز یا سه‌فاز کار کنند. در بیمارستان‌ها، پمپ‌های سه‌فاز برای سیستم‌های ساکشن مرکزی که نیاز به کار مداوم دارند، مناسب‌تر هستند، در حالی که پمپ‌های تک‌فاز برای دستگاه‌های پرتابل استفاده می‌شوند. توان مصرفی پمپ‌ها معمولاً بین 0.5 تا 5 کیلووات است، بسته به اندازه و کاربرد آن‌ها.

طراحی و جنس مواد

پمپ‌های وکیوم در بیمارستان‌ها باید از موادی ساخته شوند که در برابر خوردگی و مواد شیمیایی مقاوم باشند. برای مثال، پمپ‌های خشک که در محیط‌های خورنده استفاده می‌شوند، معمولاً از آلیاژهای مقاوم مانند فولاد ضدزنگ ساخته می‌شوند. پمپ‌های آبی نیز باید محفظه‌ای مقاوم در برابر رطوبت داشته باشند.

معرفی برند گیو (Gev) ایتالیا و سایر برندها

برند گیو  (Gev) از کشور ایتالیا یکی از پیشگامان در طراحی و تولید پمپ‌های وکیوم پزشکی و صنعتی است. این شرکت تمرکز ویژه‌ای بر تولید پمپ‌های خشک و روغنی با استانداردهای پزشکی دارد.

  • پمپ‌های خشک این برند، به دلیل وزن سبک، قابلیت حمل بالا و کارکرد بی‌صدا، گزینه‌ای ایده‌آل برای دستگاه‌های ساکشن پرتابل هستند که در آمبولانس‌ها، اتاق‌های عمل و بخش‌های اورژانس استفاده می‌شوند.
  • از طرفی، پمپ‌های روغنی Gev برای سیستم‌های ساکشن مرکزی بیمارستان‌ها و همچنین اتوکلاوهای صنعتی طراحی شده‌اند. این پمپ‌ها دارای میزان مکش بالا، عمر طولانی و مصرف انرژی بهینه هستند و از نظر ایمنی نیز مناسب استفاده در محیط‌های حساس پزشکی‌اند.

برند لیبولد (Leybold) – آلمان

لیبولد یک برند آلمانی معتبر با بیش از ۱۶۰ سال تجربه در زمینه فناوری خلأ است. این برند طیف وسیعی از پمپ‌های وکیوم از جمله:

  • پمپ‌های خشک بدون روغن (Dry Compressing Vacuum Pumps)
  • پمپ‌های دو مرحله‌ای روغنی
  • پمپ‌های توربومولکولی

را برای کاربردهای آزمایشگاهی، پزشکی، نیمه‌هادی، دارویی و تحقیقاتی تولید می‌کند. پمپ‌های خشک این شرکت بسیار محبوب‌اند زیرا علاوه بر کارایی بالا، آلودگی زیست‌محیطی ندارند و برای اتاق‌های تمیز (Clean Rooms) ایده‌آل هستند.

برند ادواردز (Edwards) – انگلستان

ادواردز یکی از برندهای شناخته‌شده در سطح جهانی و از زیرمجموعه‌های گروه Atlas Copco سوئد است.
این شرکت بیش از ۱۰۰ سال سابقه در تولید پمپ‌های خلأ دارد و به‌ویژه برای:

  • پمپ‌های وکیوم روغنی دو مرحله‌ای
  • پمپ‌های خشک 
  • پمپ‌های بوستر با قدرت بالا

در صنایع مختلف از جمله پزشکی، دارویی، نیمه‌هادی و صنایع سنگین شناخته می‌شود. ادواردز به دلیل دقت بالا، فناوری پیشرفته در عایق‌کاری صدا و ارتعاش، و قابلیت کارکرد ۲۴ ساعته گزینه‌ای مناسب برای مراکز درمانی با بار کاری بالا محسوب می‌شود.

متاسفانه به دلیل  شرایط تحریم ها پمپ های وکیوم لیبولد و ادواردز وارد ایران نمی شوند و تنها پمپ وکیوم آکبند اروپایی داخل ایران که توان کاری بالا و دائم کار بودن را دارد پمپ وکیوم گیو ایتالیا هستش.

نکات مهم در انتخاب پمپ وکیوم برای بیمارستان

برای انتخاب پمپ وکیوم مناسب برای بیمارستان، باید چند عامل کلیدی را در نظر گرفت:

  1. نوع کاربرد: ابتدا باید مشخص شود که پمپ برای چه کاربردی (ساکشن مرکزی، دستگاه پرتابل، اتوکلاو یا آزمایشگاه) مورد نیاز است. برای ساکشن مرکزی، پمپ‌های روغنی یا آبی با ظرفیت بالا مناسب هستند، در حالی که برای دستگاه‌های پرتابل، پمپ‌های خشک سبک‌تر ترجیح داده می‌شوند.
  2. سطح خلأ و ظرفیت: بسته به نوع کاربرد، سطح خلأ و ظرفیت پمپاژ باید با نیازهای بیمارستان مطابقت داشته باشد. برای مثال، در اتوکلاوها به خلأ عمیق‌تر نیاز است، در حالی که در ساکشن ترشحات، خلأ متوسط کافی است.
  3. شرایط محیطی: در محیط‌های خورنده یا حساس، پمپ‌های خشک به دلیل عدم استفاده از سیال مناسب‌تر هستند. در محیط‌های با دمای بالا، پمپ‌های آبی عملکرد بهتری دارند.
  4. خدمات پس از فروش: انتخاب برندی که خدمات پس از فروش و قطعات یدکی در دسترس دارد، برای بیمارستان‌ها حیاتی است. برندهایی مانند گیوه و لیبولد معمولاً خدمات پشتیبانی قوی ارائه می‌دهند.
  5. مصرف انرژی و نگهداری: پمپ‌هایی با مصرف انرژی پایین و نیاز به نگهداری کمتر (مانند پمپ‌های خشک) می‌توانند هزینه‌های عملیاتی بیمارستان را کاهش دهند.

نتیجه‌گیری

پمپ‌های وکیوم از تجهیزات حیاتی در بیمارستان‌ها هستند که در فرآیندهای درمانی، جراحی و آزمایشگاهی نقش کلیدی دارند. انواع مختلف پمپ‌های وکیوم (خشک، روغنی و آبی) هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند و انتخاب درست آن‌ها به نیازهای بیمارستان بستگی دارد. برندهایی مانند گیو ایتالیا با تولید پمپ‌های خشک و روغنی با کیفیت، گزینه‌های مناسبی برای سیستم‌های ساکشن مرکزی و دستگاه‌های پرتابل ارائه می‌دهند. با در نظر گرفتن عواملی مانند سطح خلأ، ظرفیت پمپاژ، نوع کاربرد و شرایط محیطی، بیمارستان‌ها می‌توانند پمپ وکیوم مناسب را انتخاب کنند که عملکرد بهینه و طول عمر بالایی داشته باشد. این تجهیزات نه‌تنها به بهبود فرآیندهای درمانی کمک می‌کنند، بلکه ایمنی و راحتی بیماران و کادر پزشکی را نیز تضمین می‌کنند.